21 Ocak 2011 Cuma

O Ano em Que Meus Pais Saíram de Férias

Dün akşam izleyip yazmayı planlıyordum, fakat bugüne kaldı. İngilizce ismi, The Year My Parents Went On Vacation.
2006 yapımı Brezilya filmi, geçtiğimiz günlerde bahsettiğimiz "O Que É Isso, Companheiro?" ile aynı zaman diliminde geçiyor ve doğal olarak temelinde benzer meseleler yatıyor.



Sondan söyleyeceğimi baştan söylemek istedim bu sefer, çok ama çok güzel bir film. Yaşadığı dünya, bir çocuğun gözünden ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Futbol aşkı, arkadaşlıklar, mahallenin en güzel hatununa duyulan hayranlık ("izleyici de aynı hayranlık hissiyle filmin akışına dahil ediliyor üstadım" diyerek "hatuna hasta olduk abi"yi entel dantel bir kalıpta belirtelim), ailesine duyulan özlem, liste uzayıp gidiyor. Hepsinde mükemmel bir iş çıkartmış yönetmen.

Ailesinden uzak kalmak zorunda olan küçük bir çocuk, ve hiç alışık olmadığı bambaşka kuralları olan bir dünya. Gelenek göreneklerine bağlı kendi halinde yaşlı bir Yahudi; ve bir anda bakmak zorunda kalacağı, hayatını baştan aşağı değiştirecek küçük bir çocuk. Bu eşleşmeler nefes keser.

Filmin en başta iki küçük oyuncusu olmak üzere bütün oyuncuların performansı ve castingleri muhteşem. Mauro'yu oynayan genç resmen oyuncu olmak için dünyaya gelmiş, geçtiğimiz 4 sene içinde büyük çapta bir filme imza atmamış olmasına baya şaşırdım. Tepkileri, hareketleri o kadar doğal ki ya dünyanın en aptal çocuğu ve etrafında olup bitenin film olduğunu çözememiş ya da çok büyük oyuncu. Müzikler, dilin güzelliği olayına hiç girmiyorum bile çünkü başta da belirttiğim gibi, Brezilya filmi. Filmi yer yer geri alıp sırf söylenilen cümlenin güzelliği için tekrar tekrar oynattım. Güzel dilsin vesselam, Brezilya lehçeli Portekizce.

Özetle her şeyiyle çok doğal bir film olmuş. Brezilya sineması gerçekten çok güzel işler çıkartıyor, korkuyorum eskiye dair güzel örnekleri izleye izleye bitecek ve mahrum kalacağız yenileri çıkana kadar diye.


Allah kimseyi baktırtmasın böyle annesinin babasının ardından.

1 yorum:

  1. "I think exile means having a dad who's so amazingly late he ends up never making it home again." sözüyle son noktayı koyan muhteşem bir film olmuş. Mauro'nun mavi vosvosu bekleyişi, Hanna'nın cin fikirliliği filme hüznü ve gülümseyişi de çok güzel vermiş.
    Film önerilerine devam=)

    YanıtlaSil